Η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών στις ΗΠΑ δεν συμβαδίζει με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας.
Μέσα στο χρόνο η ύφεση έρχεται και παρέρχεται. Αν μπορούσαμε να οικοδομήσουμε μια οικονομία που δεν θα επηρεάζονταν από τα συναισθήματα των ανθρώπων, τα οποία δημιουργούν την ύφεση και την έκρηξη, θα καταλήγαμε σε κάτι που θα έμοιαζε με την οικονομία της Ανατολικής Γερμανίας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι ο τερματισμός της ανοδικής πορείας, για τους περισσότερους Αμερικανούς, ήταν πρωτοφανής. Το 2000, στο τέλος της προηγούμενης οικονομικής έκρηξης, η μέση αμερικανική οικογένεια κέρδιζε περίπου 61.000 δολάρια το χρόνο, σε πληθωριστικά προσαρμοσμένους όρους. Το 2007, απ” ότι φαίνεται ήταν η τελευταία χρονιά της τελευταίας οικονομικής άνθησης, η μέση οικογένεια, όσο περίεργο και αν φαίνεται, κέρδιζε 60.500 δολάρια.
Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν. Σε κάθε άλλη οικονομική έκρηξη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η αγοραστική δύναμη των περισσότερων αμερικανικών οικογενειών αυξήθηκε. Μπορείτε να το ορίσετε μάλιστα ως βασικό κριτήριο μιας υγιούς οικονομίας, ότι δηλαδή διαρκώς βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτέλεσαν πρότυπο λόγω της μεγάλης οικονομικής άνθησης. Ωστόσο, τα περισσότερα νοικοκυριά στις ΗΠΑ δεν φαίνεται να «αποκόμιζαν» έστω και μικρό μέρος της βελτίωσης των ρυθμών ανάπτυξης.
